วาทะๆคำคม

ยึดถือความอ่อนโยนและอ่อนน้อม
แม้ใครจะหาว่าเป็นความอ่อนแอ
แต่ก็ทําให้ชีวิตดํารงอยู่ได้อย่างงดงามเหนือความแข็งกระด้าง
(zen)

ในท่ามกลางความตาย มีชีวิต
ในท่ามกลางความไม่จริง มีความจริง
ในท่ามกลางความมืด มีแสงสว่าง
(มหาตมะ คานธี)


โกวเล้ง....กล่าวว่า

ตัวเม่นมีแต่หนาม ไม่มีขน เมื่อถึงฤดูหนาวได้แต่เคลียคลอกันหาความอบอุ่น และมักทิ่มแทงถูกอีกฝ่ายหนึ่ง ... .. "พวกเราแม้พึ่งพิงกัน มาตรแม้นไม่หนาวแต่ก็เจ็บปวด ไม่พึ่งพิงกัน แม้ไม่เจ็บปวด แต่ก็เหน็บหนาว" นี่เป็นคำกล่าวชนิดหนึ่ง ... .. "พวกเราพึ่งพิงกัน แม้เจ็บปวดอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เหน็บหนาว ไม่พึ่งพิงกันแม้หนาวอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เจ็บปวด"นี่เป็นคำกล่าวอีกชนิดหนึ่ง
(จับอิดนึ้ง 2512)


เรื่องประการหนึ่งมักมีอยู่หลายด้าน หากครุ่นคิดไปในทางที่เลวร้าย เท่ากับทรมานตัวเอง ดังนั้น หากประสบเรื่องที่ผิดพ้องหมองใจ สมควรปลงให้ตกหาทางสืบสาวด้านที่สว่างไสว ..มิว่าผู้ใดก็ไม่มีสิทธิ์ทรมานผู้อื่น ทั้งยังไม่บังควรทรมานตนเอง
....................ในใต้หล้า ไม่มีเรื่องงามเพียบพร้อม และก็ไม่มีเรื่องชั่วร้ายสุดยอด ความล้มเหลวแม้ไม่ดีงาม แต่ความล้มเหลวก็คือรากฐานของความสำเร็จ ความสำเร็จแม้เลิศเลอ แต่มักทำให้ผู้คนยโสถือดี จากนั้น ความล้มเหลวก็อุบัติตามมา
(วีรบุรุษสำราญ2514)


แต่ละคนมีชีวิตในโลก ต่างยากยิ่งจะไม่เป็นกระพรวนของผู้อื่น และในตัวคนเขย่ากระพรวน ก็มิแน่ว่ามีเชือกเส้นหนึ่งพันธนาการไว้กับมือผู้อื่นด้วย
(ฤทธิ์มีดสั้น 2511)


มิว่าผู้ใด ต่างสมควรตำหนิตัวเองให้สำเร็จเสียก่อน จึงตำหนิผู้อื่นได้ มิเช่นนั้น แสดงว่าคนผู้นั้นอย่างมากเป็นเพียงทารกใหญ่ ที่ยังไม่รู้ความเท่านั้น
(ผู้ยิ่งใหญ่ 2514)



คนผู้หนึ่ง ขอเพียงยังมีชีวิตอยู่ ก็อดกระทำเรื่องที่ตนเองไม่ต้องการกระทำไม่ได้
(พญามังกรเจ็ดดาว 2521)


หากไม่รู้จักรสชาติของความเศร้ารันทด ไหนเลยจะเข้าใจแก่นแท้ของความร่าเริงสุขสันต์ ไหนเลยจะมีความรักถนอมชีวิต
(ไม่มีน้ำตาวีรบุรุษ 2521)

**ดื่มสุรากับผู้รู้ใจ พันจอก น้อยเกินไป ... ..... สนทนาไม่ถูกคอ .. .. ครึ่งคำ ก็มากเกิน......
**

การพูดความจริง แม้ทำร้ายคน ...แต่ยังไม่เจ็บปวดเท่าการหลอกลวง*-*