วันอังคารที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2554

ส่งคนดีเข้านอน

ฝากหมู่ดาว..ในรัตติกาล..แสนเหงา
ฝากดูแลเขา...ให้ข้ามผ่าน..คืนเหน็บหนาว
ฝากสายลม...รับฟัง..ทุกเรื่องราว
และฝากลบ...ความเหงาที่แสนยาว..ในหัวใจ

..ขอเถอะนะ...จันทรา..
ดูแลเธอ...จนกว่า..จะหลับใหล
คำขอ..เพียงนิด...จากคนไกลไกล
ที่ทำได้...แค่ห่วงใย..ไกลไกลเธอ

..ขอให้คนที่แสนดีของฉัน..
หลับฝัน...อย่ามีความสุข..เสมอ
ขอสรรพสิ่ง...ต่าง-ต่าง..โปรดดูแลเธอ***


แม้คนที่เธอฝันเพ้อ...ไม่ใช่ฉัน..ก็ตาม**
************ ดวงตะวันจรด ณ ขอบฟ้า
หมู่เมฆ ถูกพัดพาที่ละน้อย
กลิ่นอายความเหงา เข้าสวมรอย
และก็ปล่อยหัวใจ ตามสายลม

พัดพา...ไปอีกฝั่ง
ความรู้สึกความหวังผสานผสม
กระซิบรักเบา - เบา ผ่านสายลม
ให้มันเป็นผ้าห่มยามเธอนอน

ฝันดีนะ...คืนนี้
ปล่อยหัวใจที่มีให้พักผ่อน
คอยรับฟังกวีสั้นก่อนเข้านอน
ลองสัมผัสความอาทร จาก...ใคร

หลับฝัน...ให้สบาย
พรุ่งนี้ ตอนสาย - สายของวันใหม่
ค่อยตื่นมารับไออุ่น สู่ใจ
และสัมผัส ว่า"ใคร"...อยู่ข้างเธอ**
**************** นคืนที่ท้องฟ้าไร้ดวงดาว
ทุกเรื่องราวของเราเป็นแค่ฝัน
อยากบอกเธอว่ารักนะคนผูกพัน
แม้อาจเป็นแค่ฝันที่ไร้สิ้นหนทาง

ก่อนจะหลับตาลงนอนในคืนนี้
ขอใช้ทุกนาทีบอกหัวใจที่อ้างว้าง
ว่ามีใครหนึ่งคนยืนอยู่ริมสุดของปลายทาง
เพื่อให้หัวใจที่บอบบางดวงนี้ได้หลับฝันดี



ความรักเหมือนกระจกบางใส
บอบบางจนน่าหวั่นใจ...ก็เท่านั้น
รับรู้การมีอยู่ของกันและกัน
เธอเลือกที่จะเชื่อมั่น...หรือหวั่นใจ


ห่างไกลหลายองศา
สักวันนึง ยังอาจมาชิดใกล้
แค่กระจกบางๆขวางกั้น หวั่นอะไร
ถ้าเรามีสายใย ที่เชื่อมกัน


ไม่จำเป็นต้องคาดหวังสิ่งใด
ให้ทุกอย่างเป็นไป...ตามแต่ใจเท่านั้น
รักษา ตัวเองดีๆนะ คนสำคัญ
เราจะก้าวไปด้วยกัน...ดีกว่าถูกขวางกั้นด้วยรอยร้าวในใจ****

******************************************
เธออยู่แห่งใดใต้ผืนฟ้า
ความคิดถึงกำลังไปหา ในคืนนี้
ให้รักโปรยหล่น ยามราตรี
ขอให้ฝันดี....นะคนไกล
******* ฝากดาวน้อยบนฟ้า
ไปห่มผ้าให้เธอนะคนดี
ฝากก้อนเมฆปุกปุยก้อนนี้
ไปเล่นดนตรีกล่อมเธอฟังก่อนนอน

ฝากสายลมพัดไหว
หอบความห่วงใยให้เธอหนุนแทนหมอน
ฝากหัวใจไว้ในบทกลอน
ยามหลับนอนหวังเธอคงฝันถึงกั********************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น