..ช่วงชีวิต

*********** ช่วงชีวิต เปรียบได้เช่น ใบไม้ร่วง

ดวงตาลวง เร้ากิเลส ให้หลงใหล
การกระทำ ย่อมกำหนด ความเป็นไป
เมื่อถึงครา ก็ลาไกล กลายเป็นดิน

แต่ความดี ไม่เคยตาย หรือหายสูญ
ยังเทิดทูน และกล่าวขวัญ  มิรู้หาย
หากทำเลว เมื่อถึงคราว ใกล้สิ้นใจ
ก็คงไร้ คนอาลัย ให้เอ่ยนาม

แม้นไม่ได้ ดีที่สุด อย่าหยุดทำ
แม้นที่ทำ คนไม่เห็น อย่ากังขา
ทำความดี ปิดทองหลัง พระปฏิมา
ก็ดีกว่า มัวทำชั่ว ทุกคราไป

ทำดีแล้ว ย่อมได้ดี อย่าสงสัย
ถึงแม้ไม่ เห็นผลทัน ที่คอยหา
แต่ความดี จะยังอยู่ ในอุรา
ซึ่งนำพา ความสุขใจ ไม่บิดเบือน

แค่คิดชั่ว ใจก็ทุกข์ แล้วครึ่งหนึ่ง
พอทำชั่ว อีกครึ่งหนึ่ง ก็หมองหมาง
ตกอยู่ใน กลอุบาย ของหมู่มาร
กิเลสผลาญ เผาใจสูญ จนสิ้นไป

ยังไม่สาย จะกลับตัว ฟื้นจากผิด
ให้ลองคิด ถึงสิ่งดี ที่ควรหมาย
ให้ลองพูด แต่สิ่งดี เป็นศรีกาย
ให้ลองทำ ดีดั่งหมาย คลายทุกข์ตรม