(**) ๑
? ชมคนด้วยวาจา?มีค่ายิ่งกว่ามอบไข่มุกให้เป็นของขวัญ
ทำร้ายคนด้วยวาจา?สาหัสยิ่งกว่าทิ่มแทงด้วยหอกดาบ..?
?ซุนวู?
๒
? คนอื่นช่วยเรา?เราจะจำไว้ชั่วชีวิต
เราช่วยคนอื่น?จงอย่าจำใส่ใจ ?
?ฮั่วหลัวเกิง?
๓
? มีชีวิตอย่างไร้คุณธรรม
มิสู้ตายอย่างมีคุณธรรม
ได้มาด้วยความคดโกง
มิสู้ยอมเสียอย่างซื่อตรง??
?หวังติ้งเป่า?
๔
? น้ำใสสะอาดเกินไป?ย่อมไร้ซึ่งมัจฉา
คนที่เข้มงวดเกินไป??ย่อมไร้ซึ่งบริวาร ?
?ปันกู้?
๕
? ความไม่พอใจ?ความกลัดกลุ้มหงุดหงิด
ควรจะเป็นสิ่งที่ทำให้เราฮึดสู้มากยิ่งขึ้น
ไม่ควรเป็นสิ่งที่ทำให้เราท้อแท้ ..ห่อเหี่ยวยอมจำนนต่ออุปสรรค์??
?หลี่ต้าเจา?
๖
? ในชีวิตของเรา..มิตรภาพเปรียบเสมือนโคมส่องสว่าง
ดวงหนึ่ง?.ซึ่งสาดส่องจิตวิญญาณของเราให้สว่างไสว
ทำให้ชีวิตของเรามีแสงสีอันงดงาม..?
?ปาจิน?
๗.
? ตัวสกปรกก็คิดจะอาบน้ำ เท้าสกปรกก็คิดจะล้างเท้า แต่ใจสกปรก กลับไม่คิดที่จะชำระใจ??
?หยางว่านหลี่?
๘.
? สุขสบายเกินไป เส้นสายก็พลอยหย่อนยาน จิตใจก็พลอยขลาดกลัว?
?หูหลินอี้?
๙.
? พูดน้อย กลุ้มน้อย ตัณหาน้อย นอนน้อย...ถ้าสี่อย่างนี้น้อย ก็ใกล้จะเป็นเซียนแล้ว?
?ซุนซือเหมี่ยว?
๑๐.
? คนที่เชื่อมั่นในตนเองมากเกินไป?เป็นคนที่โดดเดี่ยวอ้างว้างที่สุด!?
?ลู่ซู?
๑๑.
? ไม่มีอะไรแย่เท่ากับความเย่อหยิ่งอวดดี?.ผู้ที่คิดว่าตัวเองไม่ดีพอ คือ คนที่ดีพอ?ผู้ที่คิดว่าตัวเองดีแล้ว คือ ผู้ที่ดีไม่พอ?!?
?ฟังเสี้ยวหยู?
๑๒.
? ต้องกล้าที่จะมองความจริง?แม้ว่าความจริงอาจจะทำให้เราเจ็บปวดมากๆ?
?จางจื้อซิน?
๑๓.
? ความอิจฉา เป็นอุปสรรคต่อมิตรภาพ?ความระแวงสงสัย..เป็นศัตรูตัวร้ายกาจของความรัก?
?ความรักถ้าปราศจากความซื่อสัตย์จริงใจต่อกันเสียแล้วก็ไม่อาจเชื่อถือซึ่งกันและกันได้?
?ซุนยาง?
๑๔
? ยามมีควรคิดถึงความจน.ยามจนไม่ควรคิดถึงยามมี..!?
?เจิงก่วงเสียนเหวิน?
๑๕
? อย่าทำความชั่ว เพราะคิดว่าผิดนิดเดียว?อย่าละเว้นการทำความดี?เพราะคิดว่าได้บุญกุศลแค่นิดเดียว??
?เผยสงจือ?
๑๖
? รู้เหตุผลไม่อับจน รู้กาละไม่ถูกด่า รู้ประหยัดไม่ขัดสน ?
?ซูลิน?
๑๗
? ใช้จิตใจที่ชอบตำหนิผู้อื่น?มาตำหนิตัวเอง?..ใช้จิตใจที่ชอบให้อภัยตัวเอง?ให้อภัยผู้อื่น..?
?เจิงจิ้นเสียนเหวิน?
๑๘
? ขี้เกียจแล้วยังฟุ่มเฟือย?ย่อมยากจน...ขยันและประหยัด..ย่อมร่ำรวย..?
?ก่วนจ้ง?
๑๙
??สูงส่งแต่ไม่เย่อหยิ่ง...ชนะแต่ไม่ลำพอง...ปราดเปรื่องแต่รู้จักลงเวที...เข้มแข็งแต่มีความอดกลั้น..?
?ขงเบ้ง?
๒๐
?..ก่อนที่จะเอาชนะคนอื่น?จักต้องเอาชนะตัวเองให้ได้เสียก่อน
ก่อนที่จะว่าคนอื่น?ควรพิจารณาดูตัวเองเสียก่อน
ก่อนหน้าที่จะรู้จักคนอื่น?ควรจะรู้จักตัวเองเสียก่อน..?
?หลี่ปุ๊เหว่ย?
๒๑
? ผู้ที่รู้จักคนอื่นเป็นคนฉลาด?..ผู้ที่รู้จักตัวเอง เป็นคนมีสติ..?
?เล่าจื้อ?
๒๒
? การตกระกำลำบากเป็นมหาวิทยาลัยชั้นสูงในการฝึกฝนยอดคน..!!?
?เหลียงฉี่เชา?
๒๓
? สิ่งที่ตัวเราไม่ชอบ ?จงอย่าทำกับคนอื่น..?
?ขงจื้อ?
๒๔.
? คนที่ทำได้อาจพูดไม่ได้?คนที่พูดได้อาจทำไม่ได้.!!?
?ซือหม่าเชียน?
๒๕.
? คนเราหนีไม่พ้นความตาย?แต่ความหมายการตายนั้นไม่เหมือนกัน?
บ้างมีค่าหนักกว่าขุนเขา?บ้างไร้ค่าเบากว่าขนนก?!?
?ซือหม่าเชียน?(*-*)
? ชมคนด้วยวาจา?มีค่ายิ่งกว่ามอบไข่มุกให้เป็นของขวัญ
ทำร้ายคนด้วยวาจา?สาหัสยิ่งกว่าทิ่มแทงด้วยหอกดาบ..?
?ซุนวู?
๒
? คนอื่นช่วยเรา?เราจะจำไว้ชั่วชีวิต
เราช่วยคนอื่น?จงอย่าจำใส่ใจ ?
?ฮั่วหลัวเกิง?
๓
? มีชีวิตอย่างไร้คุณธรรม
มิสู้ตายอย่างมีคุณธรรม
ได้มาด้วยความคดโกง
มิสู้ยอมเสียอย่างซื่อตรง??
?หวังติ้งเป่า?
๔
? น้ำใสสะอาดเกินไป?ย่อมไร้ซึ่งมัจฉา
คนที่เข้มงวดเกินไป??ย่อมไร้ซึ่งบริวาร ?
?ปันกู้?
๕
? ความไม่พอใจ?ความกลัดกลุ้มหงุดหงิด
ควรจะเป็นสิ่งที่ทำให้เราฮึดสู้มากยิ่งขึ้น
ไม่ควรเป็นสิ่งที่ทำให้เราท้อแท้ ..ห่อเหี่ยวยอมจำนนต่ออุปสรรค์??
?หลี่ต้าเจา?
๖
? ในชีวิตของเรา..มิตรภาพเปรียบเสมือนโคมส่องสว่าง
ดวงหนึ่ง?.ซึ่งสาดส่องจิตวิญญาณของเราให้สว่างไสว
ทำให้ชีวิตของเรามีแสงสีอันงดงาม..?
?ปาจิน?
๗.
? ตัวสกปรกก็คิดจะอาบน้ำ เท้าสกปรกก็คิดจะล้างเท้า แต่ใจสกปรก กลับไม่คิดที่จะชำระใจ??
?หยางว่านหลี่?
๘.
? สุขสบายเกินไป เส้นสายก็พลอยหย่อนยาน จิตใจก็พลอยขลาดกลัว?
?หูหลินอี้?
๙.
? พูดน้อย กลุ้มน้อย ตัณหาน้อย นอนน้อย...ถ้าสี่อย่างนี้น้อย ก็ใกล้จะเป็นเซียนแล้ว?
?ซุนซือเหมี่ยว?
๑๐.
? คนที่เชื่อมั่นในตนเองมากเกินไป?เป็นคนที่โดดเดี่ยวอ้างว้างที่สุด!?
?ลู่ซู?
๑๑.
? ไม่มีอะไรแย่เท่ากับความเย่อหยิ่งอวดดี?.ผู้ที่คิดว่าตัวเองไม่ดีพอ คือ คนที่ดีพอ?ผู้ที่คิดว่าตัวเองดีแล้ว คือ ผู้ที่ดีไม่พอ?!?
?ฟังเสี้ยวหยู?
๑๒.
? ต้องกล้าที่จะมองความจริง?แม้ว่าความจริงอาจจะทำให้เราเจ็บปวดมากๆ?
?จางจื้อซิน?
๑๓.
? ความอิจฉา เป็นอุปสรรคต่อมิตรภาพ?ความระแวงสงสัย..เป็นศัตรูตัวร้ายกาจของความรัก?
?ความรักถ้าปราศจากความซื่อสัตย์จริงใจต่อกันเสียแล้วก็ไม่อาจเชื่อถือซึ่งกันและกันได้?
?ซุนยาง?
๑๔
? ยามมีควรคิดถึงความจน.ยามจนไม่ควรคิดถึงยามมี..!?
?เจิงก่วงเสียนเหวิน?
๑๕
? อย่าทำความชั่ว เพราะคิดว่าผิดนิดเดียว?อย่าละเว้นการทำความดี?เพราะคิดว่าได้บุญกุศลแค่นิดเดียว??
?เผยสงจือ?
๑๖
? รู้เหตุผลไม่อับจน รู้กาละไม่ถูกด่า รู้ประหยัดไม่ขัดสน ?
?ซูลิน?
๑๗
? ใช้จิตใจที่ชอบตำหนิผู้อื่น?มาตำหนิตัวเอง?..ใช้จิตใจที่ชอบให้อภัยตัวเอง?ให้อภัยผู้อื่น..?
?เจิงจิ้นเสียนเหวิน?
๑๘
? ขี้เกียจแล้วยังฟุ่มเฟือย?ย่อมยากจน...ขยันและประหยัด..ย่อมร่ำรวย..?
?ก่วนจ้ง?
๑๙
??สูงส่งแต่ไม่เย่อหยิ่ง...ชนะแต่ไม่ลำพอง...ปราดเปรื่องแต่รู้จักลงเวที...เข้มแข็งแต่มีความอดกลั้น..?
?ขงเบ้ง?
๒๐
?..ก่อนที่จะเอาชนะคนอื่น?จักต้องเอาชนะตัวเองให้ได้เสียก่อน
ก่อนที่จะว่าคนอื่น?ควรพิจารณาดูตัวเองเสียก่อน
ก่อนหน้าที่จะรู้จักคนอื่น?ควรจะรู้จักตัวเองเสียก่อน..?
?หลี่ปุ๊เหว่ย?
๒๑
? ผู้ที่รู้จักคนอื่นเป็นคนฉลาด?..ผู้ที่รู้จักตัวเอง เป็นคนมีสติ..?
?เล่าจื้อ?
๒๒
? การตกระกำลำบากเป็นมหาวิทยาลัยชั้นสูงในการฝึกฝนยอดคน..!!?
?เหลียงฉี่เชา?
๒๓
? สิ่งที่ตัวเราไม่ชอบ ?จงอย่าทำกับคนอื่น..?
?ขงจื้อ?
๒๔.
? คนที่ทำได้อาจพูดไม่ได้?คนที่พูดได้อาจทำไม่ได้.!!?
?ซือหม่าเชียน?
๒๕.
? คนเราหนีไม่พ้นความตาย?แต่ความหมายการตายนั้นไม่เหมือนกัน?
บ้างมีค่าหนักกว่าขุนเขา?บ้างไร้ค่าเบากว่าขนนก?!?
?ซือหม่าเชียน?(*-*)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น