วันพุธที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

รวมกลอนรักและชีวิตสร้างสรรค์


*-*ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด*-*
ก็มิอาจไปตามความคิดถึง
ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง
จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน

คิดเสมอเมื่อใจใฝ่ถึงเขา
สายตาเศร้าเฝ้าเตือนว่าเหมือนฝัน
แววอาวรณ์อ่อนหวานผสานกัน
เหมือนจำนรรจ์จำนนท้นอาลัย

จะตัดพ้อต่อว่าประสารัก
ใจก็ทักท้วงห้ามตามวิสัย
จงมองตาตาจะเตือนว่าเหมือนใจ
ถ้าแจ้งได้ก็จะแจ้งไม่แฝงเงา

รู้ทั้งรู้ว่ารักจักให้ทุกข์
ใจยังรุกเร้าหลอกให้บอกเขา
ช่างไม่เข็ดหรือไรนะใจเรา
*-*เขามีเจ้าของแล้วในแววตา*-*.

*************************************
.

    ลำนำแห่งเจ้าพระยา...

    พิณสายรุ้งร่ายประเลงเพลงความหลัง
    แม่ปิงวังยมน่านผสานสาย
    พรมวารีดุริยางค์หลั่งระบาย
    เล่านิยายยืดยาวเจ้าพระยา

    สร้างสายทิพย์ชโบมไทยให้ชื่นฉ่ำ
    สร้างสายธรรมค้ำจุนบุญรักษา
    สร้างสายธารอุดมทัศน์เอื้อศรัทธา
    สร้างชีวาวิญญาณธารอารมณ์

    มิ่งมหาวารีแห่งชีวิต
    เนรมิตวานชื่นและขื่นขม
    กระแสธารมารดาค่าน้ำนม
    กระแสตรมน้ำตาค่าความรัก

    กำจรเอื้องเมืองแม่แควสี่สาย
    มากำจายเจ้าพระยามหาศักดิ์
    ร่ายลำนำน้ำใจไม่ผ่อนพัก
    อาณาจักรธารพระจันทร์นิรันดร

    ขวัญเจ้าเอยเจ้าพระยาขวัญหล้าแหล่ง
    ชื่นบานแข่งขวัญฟ้าอ่าอัปษร
    เชิญขวัญชมชื่นใจในสาคร
    ฟังเพลงกลอนกล่อมขวัญบรรเลงลอย

    ลมเมื่อร้อนโรยมาจากนาข้าว
    ฉ่ำเนื้อสาวสไบกรองทองสายสร้อย
    เสียงขลุ่ยตามลำน้ำค่ำคืนคอย
    ให้เคลิ้มคล้อยปล่อยใจไปถึงดาว

    เพชรน้ำฝนหล่นแล้วแก้วปรากฏ
    หวานยิ่งรสผื้งรวงแห่งทรวงสาว
    ระเอิบเอมอิ่มหวังยั่งยืนยาว
    เริ่มเรื่องราวรังรองของชีวี

    เพลงเรือรักเรือเร่จะเห่หาว
    โอ้ลมหนาวเจ้าพระยาฟ้าเปลี่ยนสี
    ดาวเดือนต่างดวงตาในราตรี
    ลอยนทีประทีปทิพย์กระพริบพริ้ม

    ลำนำแห่งเจ้าพระยานี้อาถรรพณ์
    กล่อมชีวันหวั่นไหวให้เอิบอิ่ม
    ระลอกน้อยลอยพยักเหมือนลักยิ้ม
    ประทับพิมพ์พักตร์แทนแผ่นดินไทย

    เจ้าพระยาคือนิยามแห่งความรัก
    อาณาจักรศักดิ์ศรีที่ฝันใฝ่
    ลัญลักษณ์ลำน้ำแม่น้ำใจ
    รวมอยู่ในทุกทีที่มีเธอ

********************************************************
กาสะลองพฤศจิกา
Hathaikarn
แสงสีเหลืองเรืองรอง...ของอรุณ
ตะวันออกแดดอุ่น...ละมุนหวาน
กาสะลองบิดพลิ้ว...ปลิวร่วงบาน
ดอกสีขาวพราวจาร...ผ่านตามลม

สายลมเอื้อยเฉื่อยเย็น....เด่นพิสุทธิ์
ดอกปีบโปรยประดุจ...ดาวผสม
ผลิร่วงบานลานดิน...สินธุ์น่าชม
ฤดูหนาวน่าภิรมย์...กมลจินต์

ความทรงจำจิตนี้...ที่แห่งหนึ่ง
ริมแม่ปิงอิงแอบซึ้ง...คะนึงถิ่น
ดอกปีบโปรยโรยร่วง...พ่วงระริน
ลงในห้วงธาราสินธุ์....บินโบกลง

ความคิดถึงจึงจด...บทกลอนกานท์
ฝากปีบแย้มแซมบาน...สื่อสารส่ง
ช่อดอกไม้ไพรงาม...นามยืนยง
“กาสะลอง”ปลิวเยี่ยงหงส์...ตรงข้างเธอ

ทุกฤดูรู้เวียน...หมุนเปลี่ยนผ่าน
ตามเวลาห้วงกาล...ขานเสนอ
กาสะลองพฤศจิกา....คราพบเจอ
จึงโรยร่วงห่วงละเมอ...เพ้อถึงกัน

ความรัก ไม่มีวันศึกษาจบในวันเดียว


ความรัก ไม่มีวันศึกษาจบ ในวัน

*-*หนังสือเล่มหนาที่มีอยู่ . . *-*.

เราต่างรู้ อ่านจบวันเดียวไม่ได้
ความรักและการคบใครก็เช่นกัน . . .
ไม่มีวันที่เธอจะศึกษาในวันเดียว

เวลาที่ผ่านไป . . . ต้องหมั่นทำความเข้าใจให้ดีๆ
ให้เราอ่านนิสัยกันนานๆ
ไม่ใช่แค่มุมหวาน อย่างตอนแรกนี้
คนคนหนึ่ง มีด้านดีและไม่ดี
ให้เราเปิดใจที่มี . . . ยอมรับกัน

แล้วความสัมพันธ์จะมั่นคง
ความรู้สึกชื่อ “รัก” จะคงมั่น
แล้วหน้ากระดาษความผูกพัน
จะไม่มีวัน . . . ฉีกขาดยับเยิน

เวลาในชีวิตยังเหลืออีกเท่าไหร่
อาจเศร้าเกินไป ที่จะคิดอะไรแบบนั้น
แต่อยากบอกเธอไว้ ไม่ว่าจะเหลือกี่คืนวัน
ขอให้ชีวิตเราได้มีกัน อย่างไม่เปลี่ยนใจ

      
เดียว

เบียร์ ก็มีประโยชน์ต่อสุขภาพ


**********************เบียร์***********ก็มีประโยชน์ต่อ****สุขภาพ********************************
*********************************************

เบียร์มีสารต่างๆ มากกว่า 1,000 ชนิด มีวิตามินและเกลือแร่ช่วยให้เส้นประสาทและกล้ามเนื้อแข็งแรง

สำหรับ คอเบียร์คงหูผึ่งเมื่อมีคนบอกว่าเบียร์มีประโยชน์ต่อร่างกาย แต่ถึงอย่างไรก็ควรดื่มพอประมาณ แล้วเหตุใดฝรั่งจึงบอกว่าเบียร์ดีมีประโยชน์ เหตุผลก็คือเบียร์มีสารต่างๆ มากกว่า 1,000 ชนิด รวมทั้งวิตามินและเกลือแร่ เช่น สังกะสี แมกนีเซียม เหล็ก และแร่ธาตุจำเป็น ซึ่งช่วยให้เส้นประสาทและกล้ามเนื้อ แข็งแรง เหตุผลดีๆ ยังมีอีกมากมาย เช่น

ป้องกันโรคหัวใจ จากการศึกษาของนักวิชาการพบว่า ผู้ที่ดื่มเบียร์มีความเสี่ยงต่อโรคหัวใจน้อยกว่าผู้ที่ไม่ได้ดื่มเบียร์ 40 - 60% แต่ควรดื่มไม่เกินครึ่งลิตรต่อวัน

ช่วยลดความเสี่ยงโรคอัมพฤกษ์ อัมพาต สารที่มีประโยชน์ในเบียร์สามารถช่วยป้องกันเส้นเลือดอุดตันจึงช่วยป้องกันโรคอัมพฤกษ์ อัมพาต

ช่วยลดความดันโลหิต แพทย์ชาวฮอลแลนด์และจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดค้นพบว่า การดื่มเบียร์ช่วยลดความดันโลหิตสูงได้

ป้องกันเบาหวาน ผู้ที่ดื่มเบียร์มีจำนวนน้อยที่ป่วยเป็นโรคเบาหวาน เหตุผลก็คือ เบียร์ทำให้ร่างกายสามารถปรับฮอร์โมนอินซูลิให้ความทรงจำดี นักดื่มเบียร์จึงไม่ค่อยเป็นโรคอัลไซเมอร์

ช่วยให้กระดูกแข็งแรง เบียร์ให้ผลดีต่อกระดูก สามารถช่วยป้องกันโรคกระดูกพรุนได้ แต่ได้ผลเฉพาะกับหนุ่มสาวเท่านั้น

ช่วยให้อายุยืน จากการศึกษามากกว่า 50 สำนัก พบว่า ผู้ที่ดื่มเบียร์วันละ 1 - 2 แก้ว มักจะมีอายุที่ยืนยาว เนื่องจากเบียร์มีสารปกป้องหัวใจ

ป้องกันท้องร่วง โมเลกุลในเบียร์มีส่วนประกอบเหมือนกันกับกรดนมและน้ำส้มสายชู สารที่ว่านี้ขัดขวางเชื้อโรคในลำไส้ที่เป็นสาเหตุของท้องร่วงไม่ให้แพร่ เชื้อจนท้องเสีย

ต้านความเครียด นักวิชาการจากมหาวิทยาลัย Montreal ค้นพบว่า คนทำงานที่ได้ดื่มเบียร์บ้างเป็นครั้งคราวมีความเครียดน้อยกว่าผู้ที่ไม่ดื่มเบียร์

ป้องกันนิ่วในถุงน้ำดีและในไต นักวิชาการจากเมืองเฮลซิงกิ ประเทศฟินแลนด์ค้นพบว่า การดื่มเบียร์วันละหนึ่งขวดก็จะได้รับแมกนีเซียม ซึ่งจะช่วยลดความเสี่ยงโรคนิ่วในไตได้ถึง 40%

ป้องกันโรคนอนไม่หลับ สารจากดอก Hops ใน เบียร์เปรียบเสมือนยานอนหลับจากธรรมชาติ ช่วยให้ประสาทผ่อนคลาย ดังนั้น การดื่มเบียร์หนึ่งแก้วในตอนเย็นจึงเหมือนกับการกินยานอนหลับ

ช่วยต้านมะเร็ง เบียร์มีสารโพลีฟีนอยด์ที่จะช่วยป้องกันมะเร็ง โดยการดักจับอนุมูลอิสระตัวร้ายออกจากร่างกาย สารโพลีฟีนอยด์หลักก็คือ Xanthohumol ซึ่งมีข้อดี คือ ช่วยยับยั้งโปรตีนที่ช่วยในการพัฒนาการของมะเร็ง

ช่วยให้ผิวสวย ในเบียร์มีวิตามินสูง เช่น Pantothenic Acid วิตามินบี 3 และไนอาซิน ซึ่งจะช่วยกระตุ้นการผลิตเซลล์ผิวใหม่ ช่วยสร้างคอลลาเจนและเม็ดสี ผิวจึงเรียบเนียนและอ่อนนุ่ม

ขอขอบคุณข้อมูลจาก


วันอาทิตย์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

ใจที่ต้องการกำลังใจ


ใ จ ที่ ต้ อ ง กา รกำลัง ใจ....

ต้องกำลังใจ ถึงจะเป็นแค่คำพูดดีๆของคนพูด ดีๆก็ยังดีกว่าไม่มีใครใส่ใจ...
เพราะคำพูดดีๆๆคือไม่จำเป็นต้องเสียงอ่อนเสียงหวาน เพราะว่า

เหมือนแสร้ง คนพูดดีๆๆๆๆๆคือธรรมดานะและมีให้กำลังใจ

ไปในตัวนั่นคือเขาจะได้มีกำลังแรงงานแรงใจสู้ชีวิตไป

ถากถางให้เขาเสียใจและได้อาไรจากตรงนั้น บาปกรรม

เดี๊ยวจะมาเขียนต่อภาค2ใหมค่ะ
ง่วงนอนเดียวเบอร์ๆๆ

วันอังคารที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

คำคมบาดใจ

คำคมบาดใจ.............
..............................................................................******************................................................

เวลา...ซาตาน...พระเจ้าต่างกันที่ความเชื่อ
เหมือนกันที่...ไร้ตัวตน

การพลัดพราก...ไม่จะจากไป...หรือตายจากรดชาดก็มิได้เจือจางไปกว่ากันเลย

พระเจ้าไม่เคยลืมลูกแกะ...ที่พลัดหลงอยู่ในทุ่งแล้งของพระองค์เลย

อาจจะเป็นเพราะพระเจ้าเหงา จึงได้สร้างโลกนี้ขึ้นมา
เพื่อให้เป็นโรงมหรสพของพระองค์ ทุกชีวิตเป็นเสมือนตัวละครตัวหนึ่ง
ที่ถูกกำหนดบทบาทไว้แล้ว...

ความรัก...ใครบ้างเล่า...ห้ามได้ เมื่อหัวใจบงการจะปวดร้าวสักเพียงใด
เจ็บช้ำสักแค่ไหน...ก็ยังดิ้นรน...ไขว่คว้า

ความรักงอกงามอยู่ในจิตนาการ..ผลิดอกแย้มบานอยู่ในความระทม

สุดฟากฟ้าสุดมือ...เอื้อมไป...ว่างเปล่า...

กับความรักเร้นที่ร้าวลึก...หัวใจเหมือนละลายแหลกเหลว...อยู่ในอเวจี

คิดถึง...ทั้งที่อยู่ตรงหน้า..โอ้...ความรักช่างลึกล้ำ...เร้นลับ

เพราะจิตวิญญาณไม่ยอมคุกเข่า...หัวใจจึงถูกเชือดเฉือน

แขนต่างหากที่สั้นเกินไป...ดวงดาวไม่ได้ไกลเกินเอื้อมคว้า

ชัยชนะ...แม้จะต้องแลกมาด้วยชีวิต ก็ยังดีกว่าที่จะต้องมีชีวิตอยู่อย่างผู้แพ้
สูญเสีย...เจ็บปวด...ชั่วชีวิต

เวทนา...สงสารหรือเห็นใจ ถ้าเพียงแค่นั้นที่น้ำตาสามารถแลกได้
หัวใจเธอก็พร้อมที่จะจมน้ำตา

ประกาศิตรัก...แม้แต่ขบวนพยุหะยาตราของพระเจ้าก็ไม่อาจทัดทาน

ใดๆในโลกล้วนเป็นอนิจัง...ประสาอะไรกับ...ความหวังลมๆแล้งๆ

ตราบใดที่ยังรอคอย แม้จะเจ็บปวดร้าวสักเพียงใด
ก็ยังคงมีความหวัง...ให้ได้หวังได้เสมอ...

ราชโองการของพระเจ้า...มักจะส่งผ่านมา...ทางความเงียบ

ความยุติธรรมกับความถูกต้อง มักจะขัดแย้งกันอยู่เสมอ...ในเหตุผล
ความยุติธรรมกับความถูกต้อง มักจะอยู่คู่กันเสมอ...บนเส้นขนาน

ความเชื่อสร้างศรัทธา...ความจริง...ปลดปล่อย

ชีวิต...จิตวิญญาณ...หัวใจ...กดขี่ร่างกายเยี่ยงทาส...จนลมหายใจสุดท้าย

ความยิ่งใหญ่แห่งมหาสมุทร มีอยู่ในดวงตาด้วยหรือไร ใยไม่รู้จักหมดสิ้น...

ความจริง...แม้ว่าจะขมขื่นสักเพียงใด ปวดร้าวสักแค่ไหน
หัวใจก็พร้อมที่จะกล้ำกลืน

น้ำตากับความรัก... มาจากที่เดียวกัน..ที่หัวใจ...

น้ำตาไม่อาจใช้ยังชีพ...ไม่ว่าจะแร้นแค้นเพียงใด

พระเจ้า...เฝ้าดูความทุกทน ทดสอบ...จิตวิญญาณ
แล้วก็รับความดีความชอบไป...ทุกครั้ง

ถ้าความรักเป็นแขนขาของพระเจ้า
ความเห็นแก่ตัวก็คือข้าช่วงใช้ที่ซื่อสัตย์...ของซาตาน

ในห้วงแห่งพันธนาการใจ กุญแจใจเท่านั้นที่จะไขให้หลุดพ้น
เพียงแต่ต้องหาให้พบกุญแจสำคัญดอกนั้น...ในใจ

สายลมโชยพัดเก้าอี้โยก...ไหวเอน...พักผ่อน
เหลือเพียงความทรงจำกับวันเวลาที่เหลืออยู่
และมันก็จะผ่านไปผ่านไป...และผ่านไป...ในที่สุด....***

****************************